بسم رب الحسین(ع)...
من محمد جواد هستم و با اجازه ی حسین آقا از این به بعد در وبلاگ مطلب خواهم نوشت؛ که به قول خواجه: صالح و طالح متاع خویش نمودند/ تا که قبول افتد و که در نظر آید...
حجه الاسلام و المسلمین عالی در تاریخ 28/8/91 در اصفهان به مطلبی در سخنرانی خود اشاره کردند که به نظرم بسیار زیبا بود. و آن این است:
مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ/ چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد.
ایشان فرمودند که مراد خواجه از پیر مغان، امام حسین(ع) و از شیخ، حضرت ابراهیم(ع) می باشد.
و حقیقتا تفسیر لطیف و عمیقی است.
عزیز دیگری نیز فرمودند حضرت آیت الله قاضی(قدس سره) در زمین کربلا این بیت خواجه را در جای جای آن وادی مقدس زمزمه می کرده اند:
با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم/ که شهیدان که‌اند این همه خونین کفنان...
که مطلع غزل چنین است:
شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان/ که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان...
این مطلب را در ماه عزای ارباب و به یاد آقا نوشتم و به ایشان عرض می کنم:
یا ابا عبد الله! در این ایام ما را هم به فرزندی بپذیر!
در پایان این مطلب کوتاه همه را به استفاده از سخنرانی های حاج آقای عالی دعوت می کنم که بسیار عالم و فهیم و روشن بین هستند -حفظه الله تعالی-.